رشد 6 هزار درصدی درخواست های مردم برای پاک کردن دیوار نوشتهها!
تاریخ انتشار: ۱۲ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۱۸۵۶۰
به گزارش جماران؛ روزنامه اعتماد نوشت: «درخواست برای پاک کردن دیوار نوشتهها از سوی شهروندان در سامانه ۱۳۷ شهرداری ۶ هزار درصد رشد داشته است» این آمار در حقیقت بخشی از گزارش سامانه ۱۳۷ شهرداری تهران در مورد تماسهای شهروندان است که این روزها به شکل گستردهای در فضای مجازی دست به دست میشود. اما شاید اهمیت این آمار در آن باشد که حکایت از رشد تصاعدی و ظهور مجدد پدیدهای قدیمی در بحبوحه اعتراضها و ناآرامیهای اخیر دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
پل ترو (نویسنده و رماننویس اهل ایالات متحده امریکا) در مجله نیویورکتایمز در مقالهای درباره دیوارنویسی متروها مینویسد: «دیوارنویسی چیزی جز تخریب اموال عمومی نیست. پیامهای ابلهانه آدمهای کمسواد، خطوط خرچنگ قورباغهای روی دیوار.» اما در مقابل گروهی دیگر معتقدند دیوارنویسی زبان حال مردم معترض و محروم است. نورمن میلر در کتاب «ایمان دیوار نوشتهها» اظهار میدارد این پدیده «شورشی قبیلهای علیه یک تمدن صنعتی شریر و آغاز هزاره مکاشفهای دیگر است.»
اما فارغ از این افکار و عقاید، دیوارنویسی یک هنر است و هنر، با چیزی سر و کار دارد که دیده میشود و بیشک، دیوارنوشتهها نسبت به آثاری که در گالریها به نمایش درمیآیند، لغزش چشمان بیشتری را روی خود تجربه کردهاند. از دیدگاه تاریخی، قدمت دیوارنویسی به بیش از ۱۶ هزار سال پیش از میلاد مسیح و نقاشیهای کشفشده در غار آلتامیرا در شمال کشور اسپانیا بازمیگردد. واژه گرافیتی (دیوارنگاری) از واژه «گرافیتو» (به ایتالیایی) مشتق شده است که به معنی اثرگذاری سریع یا خطخطی است و ممکن است اصل این واژه به «گرافیر» (نوشتن با قلم فلزی) در لاتین عامیانه بازگردد.
در طول تاریخ، دیوارنگاری از جنبههای مختلف ابزار دست جامعه قرار گرفته است. «اعتراض» از جمله مضامینی است که از بدو تولد همواره با دیوارنگاری آمیخته بوده است. ملل و جوامع در اعصار مختلف از این تریبون برای بیان اعتراضات خود استفاده کردهاند. از اروپا و جنگ جهانی گرفته تا جنبش سیاهان در امریکا، دیوارنگاری همیشه در کنار سایر ابزار اعتراض به کار گرفته شده است. برای مثال هیپهاپ/ رپ و دیوارنگاری به وضوح همبستگی تنگاتنگی با یکدیگر داشته و دارند بهطوریکه نام و تصویر گروههای رپ معروف را میتوان در دیوارهای شهرهای مختلف جهان مشاهده کرد. البته دیوارنگاری در ایران تاریخی غنی و بس طولانی دارد. در زمان مبارزات انقلابی مردم در برابر رژیم گذشته، با توجه به خفقان موجود و محدودیتهای رسانهای و همچنین به دلیل نبود یک رسانه مردمی برای انتقال پیام انقلابیون در طول سالها مبارزه با حکومت پهلوی از خط و نقاشی به صورت دیوارنگاری و به ویژه دیوارنویسی به وفور استفاده شده که بعضی از این آثار هنوز هم باقی مانده است. همچنین از دوران هشت سال دفاع مقدس هم آثار ارزشمندی از دیوارنویسیها باقی مانده که جالب توجه است.
در ماههای منتهی به پیروزی انقلاب اسلامی ایران پیامهای مهمی را با استفاده از رسانهای به نام دیوار به ایران و جهان منتقل میکردند. گاهی مردم از طریق این دیوار نوشتهها یا نصب اعلامیههای مختلف در جریان آخرین رویدادهای انقلاب از قبیل (رهنمودهای رهبر انقلاب) تجمعات، راهپیماییها، شهادت یاران و... قرار میگرفتند.
مکانیابی برای این پیامها به این شکل بود که دیوارها در مناطق پر رفت و آمد شهر و محله انتخاب میشد تا پیام نوشتهشده در معرض دید افراد بیشتری قرار گیرد.
به بیانی، میتوان دیوار نوشتهها را مردمیترین رسانه برای انتقال پیام در سالهای انقلاب اسلامی و دفاع مقدس نامید زیرا این رسانه توسط مردم انتخاب و محتوای پیامها و شعارها نیز توسط آنها تولید و منتشر شد. به صورتی که جامعه هدف و مخاطب این رسانه نیز خود مردم بودند.
حنجره اعتراض مردماما اینکه چرا این شیوه اطلاعرسانی، در ماههای اخیر و در عصر ارتباطات دوباره به یکی از مهمترین ابزار اطلاعرسانی و تریبونی برای بیان عقاید و افکار شهروندان بدل شده و تا این حد مورد اقبال قرار گرفته، سوالی است که بررسی آن از منظر جامعهشناسی میتواند بسیار قابل تامل باشد.
دکتر حسین ایمانی جاجرمی نیز مانند اکثر کارشناسان معتقد است که افزایش آمار درخواست برای پاک کردن دیوار نوشتهها ارتباط مستقیمی با ناآرامیهای اخیر دارد. وی در این زمینه به «اعتماد» میگوید: از اواخر شهریور ماه که تب و تاب جدیدی در جامعه همزمان با شکلگیری ناآرامیها و دو قطبی شدن فضای سیاسی جامعه ایجاد شده؛ رخدادهای اجتماعی نیز به کف خیابانها کشیده شده و به دل محلات رفته است. به بیانی، مناقشات سیاسی که باید در مراکزی مانند مجلس یا از طریق مطبوعات حلوفصل شود، به بطن زندگی مردم کشیده شده است که میتوانیم از آن به روزمرّگی سیاسی یاد کنیم.
وی با ذکر اینکه دیوار نویسی و شعار نویسی پدیده جدیدی در جهان و ایران نیست، میگوید: اصولا هرگاه نظم شهری در جامعهای به هم میخورد شاهد بروز پدیدههای جدیدی هستیم که یکی از آنها همین دیوارنویسی است.
این جامعهشناس دیوارنویسی را تریبونی تاریخی برای بیان اعتراضهای مردمی در جوامع عنوان میکند و معتقد است این پدیده از دهها سال قبل جزو ابزاری بوده که مردم از آن برای بیان اعتراضهای اقتصادی، سیاسی، تبعیضهای نژادی، فاصلههای طبقاتی و جنسیتی و... استفاده میکردند. کما اینکه به عنوان مثال در شهرهای بزرگ مجارستان یا لندن و پاریس و... نیز به وفور شاهد چنین دیوار نوشتههایی، به خصوص در جنوب شهرها هستیم. از منظر وی اتفاقات و ناآرامیهای اخیر با اتفاقهای سالهای گذشته متفاوت است و نوعی لجاجت و سرکشی و پشتکار در آن دیده میشود که باعث شده تا این جریان همچنان ادامه داشته باشد، ضمن آنکه از سویی دیوارنویسیهای چند ماه گذشته در واقع به نوعی میتواند نشانهای از کماثر شدن برخوردهای قهری و نظامی با معترضان و قدرتنمایی مردم در برابر آنها باشد.
وی با نقل خاطرهای در این زمینه میگوید: من هر روز در مسیری که طی میکنم از مقابل مدرسهای در اکباتان عبور میکنم. هر روز شعار یا نوشتهای روی دیوار این مدرسه میبینم که تا شب پاک میشود. اما روز بعد دوباره همان نوشته یا شعار جدیدی روی همان دیوار نوشته شده است و این بازی موش و گربه بیش از ۲ ماه است که ادامه دارد. حتی چند بار فرد یا افرادی که این دیوار نویسیها را انجام میدهند زیر شعارها خطاب به کسانی که آنها را پاک میکنند نوشته بودند؛ خسته نشدی ۲ ماه است هر روز قلم دست میگیری و شعارهای ما را پاک میکنی؟! یا اینکه نوشته بودند؛ بچرخ تا بچرخیم! کما اینکه این مدرسه نیز ممکن است یکی از همان مشتریان 137 باشد که هر روز به شهرداری زنگ میزند و از آنها میخواهند تا بیایند و این شعارها را پاک کنند!
اما این پدیده چگونه کمرنگتر و بیفروغتر میشود؟ به اعتقاد جامعهشناسان تا زمانی که از یک سو تریبونهایی برای بیان نقدها و اعتراضهای شهروندان وجود نداشته باشد و تا وقتی که برای تعارضات و مطالبات شهری چارهای اندیشیده نشود، این دیوارنویسیها نیز میتواند ادامه داشته باشد. جاجرمی در این زمینه میگوید: در حقیقت دیوارنویسی نتیجه بیان اعتراض گروهی از مردم و به خصوص جوانانی است که دورنمای روشنی را برای آینده خود نمیبینند و حالا به این شیوه درصدد به رخ کشیدن اعتراضهایی هستند که تا آن زمان شنیده نشده است. به نظر میرسد دیوارنویسی را میتوان اینگونه نیز توصیف کرد؛ استفاده از دیوار و معماری و فضاهای شهری به عنوان یک مدیوم و رسانه برای بیان اعتراضها و به رخ کشیدن قدرت مردمی.
جاجرمی به بهانه افزایش عطش مردم برای دیوارنویسی توصیهای هم به مسوولان و مدیران دارد تا شاید این پدیده کمرنگتر شود. وی میگوید: مسوولان باید بپذیرند، نمیشود شبانهروز همه خیابانها و معابر را کنترل کرد. باید بپذیریم که با دریایی از آدمهای متنوع روبرو هستیم که قدرتشان را با به تصرف در آوردن دیوارهای مدارس و خانهها و ... نشان میدهند. در حقیقت برای خاتمه چنین پدیدههای اعتراضی یا باید مطالبات مردم پاسخ داده شود، یا سرکوب شود یا تسکین داده شود. در واقع وقتی شما هیچکدام از این شروط را انجام نمیدهید و رسانه و تریبونی نیز برای بیان اعتراضها و نقدها در اختیار مردم قرار نمیدهید نتیجه، همین دیوارنویسیهایی میشود که تازه شاید در صورت ادامهدار شدن به سایر شیوههای رسانهای اعتراضی نیز منجر شود.
چرا شهروندان میخواهند دیوار پاک شودبا این وجود ولی همچنان یک سوال مهم باقی است. اینکه اگر دیوارنویسی ابزاری برای بیان اعتراضهای مردمی است، پس چرا خود شهروندان با شهرداری تماس میگیرند و خواهان پاک کردن این شعارها و پیامهای اعتراضی هستند؟ سوالی که جاجرمی در پاسخ به آن میگوید: دلیل آن واضح است. همانطورکه میدانید دیوارنویسی اعتراضی، به شکلی پنهانی انجام میشود چرا که مسلما با کسانیکه این کار را میکنند برخورد میشود. بنابراین طبیعی است در شرایط کنونی شهروندان به خاطر اینکه نکند خودشان متهم به این شعارنویسیها شوند، ترجیح میدهند با شهرداری تماس بگیرند تا آنها بیایند و این دیوارنویسیها را پاک کنند. هر چند خودشان قلبا هم ممکن است جزو معترضان باشند. از سویی مسلما این آمار بخش کوچکی از کل دیوارنویسیهایی است که انجام میشود. بنابراین نمیتواند به معنای مخالفت یا موافقت مردم با اصل اعتراضها و نقدها به مدیریت ارشد کشور باشد.
منبع: جماران
کلیدواژه: افغانستان سهام عدالت لیگ برتر لیگ قهرمانان واردات خودرو جام جهانی 2022 قطر ویروس کرونا شهرداری تهران دیوار نوشته دیوار نویسی افغانستان سهام عدالت لیگ برتر لیگ قهرمانان واردات خودرو جام جهانی 2022 قطر ویروس کرونا برای بیان اعتراض ها دیوار نوشته ها دیوارنویسی ها اعتراض ها ناآرامی ها نویسی ها پاک کردن رسانه ای پیام ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.jamaran.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «جماران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۱۸۵۶۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
وزارتخانههای نیرو، ارتباطات و سازمان انرژی اتمی پیشتاز صدور به موقع مجوزها
به گزارش خبرگزاری صداوسیما؛ به نقل از خانه ملت، سیدشمس الدین حسینیدر تشریح نشست کمیسیون ویژه جهش و رونق تولید و نظارت بر اجرای اصل ۴۴ قانون اساسی مجلس، به منظور بررسی نحوه اجرای قانون تسهیل صدور مجوز کسب و کارها افزود: براساس گزارش دبیرخانه، در برخی دستگاهها، مجوزها ناقص صادر میشود که ارزیابی اولیه حکایت از این دارد که این دستگاهها حکم تبصره (۱) ماده (۷) قانون اصل ۴۴ درخصوص شرایط صدور مجوزها را اجرایی نکردند که وزارتخانههای بهداشت، صمت و فرهنگ از این دسته است.
این نماینده مردم در مجلس یازدهم تصریح کرد: برخی دستگاهها نیز برخلاف تبصره (۳) ماده (۷) قانون اصل ۴۴ خارج از درگاه ملی، مجوزها را ثبت میکنند که از این جمله میتوان به وزارت کشور، سازمان برنامه و بودجه، قوه قضاییه، بخشهای معدن و تجارت خارجی وزارت صمت، سازمان غذا و دارو وزارت بهداشت و نیز معاونت علمی و فناوری رئیس جمهور و بخشهایی از وزارت فرهنگ اشاره کرد.
وی با بیان اینکه گزارش ما به تفکیک دستگاهها قابل رصد است و مقرر شد دیوان محاسبات به این موضوع ورود و به ترک فعل دستگاهها رسیدگی کند، افزود: در مجموع در حوزههای مختلف، پیشرفت متفاوت بوده است؛ به طور مثال میتوان گفت در مجوزهای مربوط به کسب و کارهای خانگی پیشرفت قانون محسوستر است، در حوزههای صنفی پیشرفت بالغ بر ۹۰ درصد است، اما در حوزه برخی دستگاهی در بهترین حالت میتوان گفت که قانون ۵۰ درصد پیشرفت داشته است که وظیفه دولت در این زمینه سنگینتر است به ویژه با توجه به اینکه در نشست سال گذشته رهبر معظم انقلاب با فعالان اقتصادی، ایشان یکی از پیشنیازهای توسعه و رونق تولید را بهبود محیط کسب و کار اعلام کردند، کما اینکه امسال نیز سال جهش تولید با مشارکت مردم نامگذاری شده است و اگر فضای کسب و کار از جمله صدور محوزهای کسب و کار فضای مناسبی نباشد، نمیتوان انتظار حضور مردم را داشت.
عضو کمیسیون برنامه، بودجه و محاسبات مجلس با اشاره به اینکه نیاز است هیئت وزیران و دولت در این راستا پیشگام شود، گفت: اگرچه قانون اثر خود را میگذارد، اما زمانیکه ما شکایتها از چگونگی مجوزها را بررسی کردیم مشخص شد از ۲ میلیون و ۵۱۲ هزار درخواست مجوز حدود یک میلیون و ۶۳۰ هزار مجوز صادر شده، اما باید توجه داشته باشیم که در بسیاری از این موارد نیز ما با تاخیر در صدور مجوزها روبه رو بودیم؛ اگرچه براساس این قانون صدور مجوزها تا حدی شفاف شده، اما ملاحظه میکنیم در ۹۳ درصد از موارد ما با تاخیر در صدور مواجه بودیم که نیازمند اصلاح است.
حسینی تصریح کرد: به تدریج سامانه شکایتها نیز درحال شکلگیری است؛ در مراحل صدور حدود ۲ میلیون و ۵۰۰ هزار مجوز حدود ۲۰ هزار شکایت ثبت شده است امادر زمینه اینکه چه میزانی از این شکایتها به نتیجه منجر شده، ضعف وجود دارد و باید این موضوع تقویت شود.
این نماینده مردم در مجلس یازدهم افزود: مشاهده شده که برخی دستگاهها شرط یا مدرکی اضافه بر آن چیزی که در درگاه ملی مجوزها ثبت شده از متقاضی درخواست میکنند که جرم است و از دستگاههای نظارتی میخواهیم به این موضوع ورود کنند. همچنین برخی ثبتنامها برای صدور مجوزها خارج از درگاه صورت میگیرد یا از افراد درخواست میشود به صورت حضوری مدارک را تحویل دهند که این اقدام نیز جرم است؛ تحویل کاغذی یا استعلام به متقاضی و رد بی دلیل و سلیقهای درخواست متقاضیان نیز جرم است.